-
1 odm|ówić
pf — odm|awiać impf Ⅰ vt 1. (wypowiedzieć tekst modlitwy) to say- odmówić „Ojcze Nasz” to say ‘Our Father’ a. the Lord’s Prayer- odmówić kadisz to say Kaddish- lekcja religii rozpoczyna się od odmówienia modlitwy a religious instruction lesson starts with the saying of a prayer2. pot. (odwołać) to cancel- odmówić wizytę u dentysty to cancel a dental appointment3. pot. (wyperswadować) odmówić kogoś od czegoś to talk sb out of sth- odmówiła rodziców od złożenia wizyty sąsiadom she talked her parents out of visiting their neighboursⅡ vi 1. (nie zgodzić się) to refuse (komuś czegoś sb sth); to decline- odmówić komuś pomocy to refuse to help sb2. (nie przyznać) to refuse to acknowledge, to deny- nie można mu odmówić talentu there’s no denying that he has talent, there’s no denying his talent■ odmówić sobie czegoś to deny oneself sthThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odm|ówić
-
2 odmawiać
impf ⇒ odmówić* * *1. (-am, -asz); perf; odmówić; vito refuse, to decline2. vt(wizytę, spotkanie) to cancelodmawiać komuś talentu/rozumu — to refuse to acknowledge sb's abilities/intelligence
odmawiać posłuszeństwa — ( o osobie) to refuse to obey
nerwy/nogi odmawiają mi posłuszeństwa — my nerves/legs are failing me
odmawiać sobie czegoś — to deny o.s. sth
* * *ipf.1. (= sprzeciwiać się) refuse, decline; odmówić pomocy refuse help; odmawiać sobie czegoś deny o.s. sth; odmówić posłuszeństwa refuse to obey, defy; wszystkiego sobie odmawiać deny o.s. everything.2. (= wyperswadować, zniechęcać) dissuade ( od czegoś from doing sth).3. (= wyrecytować, zmówić) say; recite; odmawiać pacierz/modlitwę/różaniec say one's prayer/rosary.4. pot. (= odwoływać, wycofywać się) cancel.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odmawiać
См. также в других словарях:
odmówić — dk VIa, odmówićwię, odmówićwisz, odmówićmów, odmówićwił, odmówićwiony odmawiać ndk I, odmówićam, odmówićasz, odmówićają, odmówićaj, odmówićał, odmówićany 1. «nie zgodzić się na zrobienie tego, o co ktoś prosił, czego żądał; nie zgodzić się na… … Słownik języka polskiego
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
przyłożyć — 1. Nie przyłożyć do czegoś ręki (rąk) «kategorycznie odmówić w czymś udziału»: To już przekracza wszelkie pojęcie! Nie, ja do pańskiego szaleństwa ręki nie przyłożę. M. Brandys, Śladami. 2. Przyłożyć do czegoś rękę «wziąć udział w czymś»: Wkrótce … Słownik frazeologiczny
przykładać — 1. Nie przyłożyć do czegoś ręki (rąk) «kategorycznie odmówić w czymś udziału»: To już przekracza wszelkie pojęcie! Nie, ja do pańskiego szaleństwa ręki nie przyłożę. M. Brandys, Śladami. 2. Przyłożyć do czegoś rękę «wziąć udział w czymś»: Wkrótce … Słownik frazeologiczny
